نصرالله كسرائيان، عكاس پيش‌كسوت و با سابقه ايراني با اشاره به انتقاد يكي دو عكاس از حضور هنرمندان برجسته كشورمان، در اولين اكسپوي عكس صبا اين حركت را به شدت بي‌ريشه، غيرحرفه‌اي و در راستاي انحصاري كردن حوزه عكاسي حرفه اي دانست و گفت: «اين مردم و مخاطبان و منتقدان هنري هستند كه بايد قضاوت كنند كه چه كسي عكاس حرفه‌اي است يا نه و هيچكس اين حق و اجازه را ندارد كه تعيين كند چه كساني فعاليت كنند و چه كساني مجاز به شركت نيستند.»

به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی-هنری صبا، وابسته به فرهنگستان هنر، نصرالله كسرائيان، عكاس پيش‌كسوت و نام آشناي ايراني، برپايي اولين نمايشگاه بزرگ فروش عكس ايران را حركتي در جهت نهادينه كردن و تثبيت اقتصاد هنر، خريد و فروش آثار هنري در يك پروسه كاملاً حرفه‌اي و تخصصي و ايجاد انگيزه و اميد مضاعف در قشر عكاسان ايراني ارزيابي كرد و گفت: «اين اولين بار است كه من در يك نمايشگاه جمعي در كنار ديگر همكارانم از چند نسل و جايگاه متفاوت و آن‌هم به منظور فروش آثار، شركت كرده‌ام و اين كار را كاملاً درست مي‌دانم. بايد تعارف را كنار گذاشت، هنرمند و عكاس ما به شدت نياز به حمايت و پشتوانه مالي دارد تا به كار ادامه دهد.» وي افزود: «در اين نمايشگاه حجم بالايي از عكس توليد شده. عكاسي ما به اين حجم وسيع اثر احتياج دارد و نياز دارد كه ديده شود و مردم انتخاب كنند و هر اتفاقي از اين دست را قطعاً و بي‌ترديد بايد به فال نيك گرفت.» وي تأكيد كرد: «من در اكسپو با تمام اعتقادم شركت كردم، چون اين كار را به سود كليت عكاسي و در مرحله‌اي بالاتر، تماميت هنر ايران مي بينم، چراكه حركتي حاشيه‌اي و در سطح نيست، بلكه حركتي در سطح و جايگاه ملي است. به همين خاطر براي شركت در چنين عرصه‌اي ترديد نكردم، چراكه حس مي كنم اتفاق بسيار خوبي در حال رخ دادن است.» اين عكاس پيش‌كسوت و معتبر ايراني كه در نمايشگاه‌هاي متعددي در سراسر جهان شركت داشته با اشاره به انتقادهاي غلط و غير اصولي از حضور هنرمندان حوزه‌هاي مختلف در اكسپوي عكاسي صبا كه كليت اين جريان را زير سؤال مي‌برد، تصريح كرد: «اين مرزبندي‌ها و محدوديت سازي‌ها و مانع تراشي‌ها اصلاً ربطي به ماهيت هنر ندارد. مگر حتماً كسي بايد قبل از ارائه اثر و شركت در يك نمايشگاه نامش را در جايي به عنوان عكاس ثبت كرده باشد؟ اصلاً در كشور ما چند درصد از عكاسان ما رشته تحصيلي شان عكاسي بوده است؟» وي گفت: «من چهل سال است كه عكاسي مي‌كنم و سي جلد كتاب در زمينه عكاسي در ايران و چندين كشور جهان منتشر كرده‌ام؛ اما مي‌گويم هيچكس حق اين را ندارد كه تعيين كند چه كساني در حيطه عكاسي فعاليت كنند و چه كساني مجاز به شركت نيستند. اين معني ندارد كه كساني را متهم كنيم و مانع از حضورشان با دلايل واهي شويم. اصلاً در عرصه توليد و عرضه اثر هنري نبايد محدوديتي قائل شد. تنها محدوديت ضوابط حرفه‌اي و زيبايي شناسانه است كه مردم و منتقدان بايد تعيين و قضاوت كنند.» وي با ذكر اهميت اين رخداد در جا انداختن ضرورت اقتصاد هنر و بازار فروش آثار هنري خاطرنشان كرد: «بايد كم كم با اين نگاه غلط خداحافظي كنيم كه اثر هنري قابل عرضه براي فروش نيست. مردم در اين حركت ياد مي‌گيرند كه وجه كالايي و ماهيت فرهنگي يك اثر هنري را در كنار هم ببينند و در نظر بگيرند و شرايط قيمت‌گذاري و قانون عرضه و تقاضا را بر آثار هنري نيز منطبق بدانند. اصلاً چرا بايد از كشوري مثل امارات در اين زمينه عقب باشيم. در همه زمينه ها به خاطر امثال همين تنگ نظري‌ها و تعصبات غلط بوده كه بسياري از فرصت‌هاي درخشان و كم نظير را براي توانمندسازي هنر و هنرمندانمان از دست داده‌ايم.»