|
اكبر عالمي، مدرس و صاحب‌نظر حوزه عكس، در سخنراني خود با عنوان «نگاه در عكاسي» در مجموعه صبا به پشتوانه‌هاي نظري، زيبايي شناسي و معرفت شناختي عكس، تحول در نگاه نسل امروز و در تكنولوژي و كاركرد هنرها و تأثير آن بر عكاسي و از بين رفتن مرز عكاسي و ديگر هنرها همچون نقاشي، گرافيك تأكيد كرد.
اكبر عالمي، مدرس و صاحب‌نظر حوزه عكس، در سخنراني خود با عنوان «نگاه در عكاسي» در مجموعه صبا به پشتوانه‌هاي نظري، زيبايي شناسي و معرفت شناختي عكس، تحول در نگاه نسل امروز و در تكنولوژي و كاركرد هنرها و تأثير آن بر عكاسي و از بين رفتن مرز عكاسي و ديگر هنرها  همچون نقاشي، گرافيك تأكيد كرد.
به گزارش روابط عمومي‌مؤسسه فرهنگي-هنري صبا وابسته به فرهنگستان هنر، دكتر اكبر عالمي، صاحب‌نظر، كارشناس و مدرس عكس، در سخنراني خود با عنوان «نگاه در عكاسي» در ادامه سلسله نشست‌هاي پژوهشي و تخصصي صبا كه با حضور علاقه‌مندان و جمعي از عكاسان پيش‌كسوت و سرشناس برگزار شد، داشتن منظر و موضع هستي شناسانه و ماهيت ادراكي و انديشگي و جوهره مكاشفه و تفسير جهان را شرط ماندگاري يك عكس عنوان كرد و گفت: «امكان ندارد حتي يك عكس ماندگار، بدون داشتن جهان بيني و منظر و موضوع هستي‌شناسانه، توليد شده باشد.»
عالمي با اشاره به كيفيت و ماهيت نگاه به هستي و تبيين گونه‌هاي «نسبت ديداري» با هستي و جهان گفت: «لحظه اي كه دكمه شاتر دوربين را مي‌زنيد، تكليف همه چيز روشن مي‌شود: طرز فكر و نحوه انديشيدن به زندگي و انسان، جغرافيا و اقليم، هويت، محيط پيرامون و دوستان و اطرافيان و ... .»
وي تربيت نگاه و تكامل و پرورش ذوقي و حسي، براي ادراك و مكاشفه زيبايي شناسانه و قوه درك و تشخيص هنري را راه‌هاي رسيدن به لحظه قطعي در عكاسي دانست و افزود: «نگاه فلاسفه و حكما به هستي بر اساس جهان بيني خاص آن‌هاست و نگاه هنرمند نيز به گونه‌اي است كه از خرد و بصيرت به اضافه خلاقيت و قدرت آفرينشگري او سرچشمه مي‌گيرد كه بداعت، پيشرو بودن و جريان ساز بودن ويژگي يك نسبت و نگاه اصيل هنرمندانه با هستي است.»
اين صاحب‌نظر مباحث تحليلي عكاسي و سينما در ايران، آنگاه به تفاوت دو مقوله مديريت هنري با عمل خلاقه هنري اشاره كرد و گفت: «عكاس حرفه‌اي مثل سينماگر حرفه‌اي بايد بتواند جلوتر از همه فكر كند. مديريت و كارگرداني عكس، قدرت انتخاب، گزينش و ويرايش يك مرحله مهم براي ماندگار شدن يك عكاس به شمار مي‌رود.»
وي جوهره نگاه عكاسانه، تحولات تاريخ هنر، هويت ملي، مديريت زمان و منابع، سليقه بصري، دانستن هنرهاي ديگر و ... را در پيوند با هم، شكل دهنده يك نگاه و سبك اصيل و خلاقه در عكاسي دانست و نكاتي چون شكستن مرز ميان عكاسي و هنرهاي ديگر و پيوند عكس با حوزه‌هايي چون نقاشي و گرافيك را در گرايش‌هاي مدرن عكاسي امروز، عكاسي فرماليستي، عكاسي مفهومي و عكاسي بدون دوربين مثل فتوگرام و هولوگرام را بررسي و تحليل كرد.
عالمي همچنين گفت: «تب پست مدرنيزم در عكاسي و بازي صرف با فرم، ما را به سوء تفاهم رساند، كه هنر با كاربردي بودن ملازمتي ندارد؛ در حاليكه رسالت اصلي هنر اين است كه حال آدمي، را به بهترين شكل خود تغيير و تحول بخشد و اين البته با تلخي، صراحت و صداقت تضادي ندارد.» |
نسخه چاپي
