نخستین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی «نسبت آینده‌پژوهی و هنر» سه‌شنبه، 22 آذر 1401، در فرهنگستان هنر به‌صورت مجازی برگزار شد.

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگستان هنر، هم‌زمان با هفته پژوهش، گروه پایش تحولات و نوآوری‌های هنرِ معاونت پژوهشی و هنری فرهنگستان هنر نشست «آینده‌پژوهی هنر، هنرِ آینده‌پژوهی» را برگزار کرد.

در این نشست، ابتدا محمود فتح‌اللهی، رئیس کارگروه آینده‌پژوهی هنرِ فرهنگستان، به ارائه توضیحاتی درباره اهداف و برنامه‌های این کارگروه پرداخت و سپس احد رضایان‌قیه‌باشی، دانش‌آموخته دکتری و پسادکتری آینده‌پژوهی دانشگاه تهران، با بیان اینکه از سال 1927م در دنیا آینده‌نگری به‌عنوان یک فرارشته مورد بررسی گرفته است، توضیح داد: ایران نیز از سال 1388 با فرهنگستان علوم وارد حوزه آینده‌نگری شد و پس از آن، فرهنگستان زبان و ادب فارسی و فرهنگستان هنر به این موضوع پرداختند تا به آینده دنیا نگاه کنند.

عضو کارگروه تخصصی آینده‌پژوهی فرهنگستان هنر ادامه داد: درک آینده نسبت مستقیمی با آینده دارد. فرهنگ ما جزم‌اندیش است و همه چیز را با امید به خدا واگذار می‌کنیم. ما تلاش خواهیم کرد در این نشست به این پرسش‌ها پاسخ دهیم که چقدر آینده را می‌شناسیم؟ چرا به آینده فکر می‌کنیم؟ آیا هنر در ایران مهیای آینده است؟ آیا هنر در شکل‌دادن آینده ایران نقشی دارد؟ آینده هنر ما یک هنر آینده‌نگر و آینده‌ساز است و آیا فرهنگستان هنر ما مهیای سیاست‌گذاری هنر در آینده است یا خیر؟

این پژوهشگر افزود: انسان‌ها نسبت به زمان به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ یا موجوداتی آینده‌نگرند و به آینده و پیامدهایش در آینده کوتاه‌مدت و میان‌مدت و بلندمدت نگاه می‌کنند، یا حال‌نگرند که نه به آینده نگاه می‌کنند نه به گذشته و فقط در زمان حال فکر می‌کنند، و یا گذشته‌نگرند و برای انجام هر کاری به گذشتگان نگاه می‌کند. هنر تنها حوزه‌ای است که هم در کشف آینده و هم در ساخت آینده دخیل است و در این نشست، به نسبت این دو با هم خواهیم پرداخت. هنرمندان آینده را می‌سازند و آینده‌نگری مدرن‌ترین و قدیمی‌ترین هنر انسان است که هنرمندها بیش از دانشمندان از آن برخوردارند.

این نشست با پرسش و پاسخ حاضران پایان یافت.

نسخه شنیداری این نشست در اینجا در دسترس است.